Köyümüz Tarihçesi

DEMİRCİLİK KÖYÜ

     Demircilik köyü Ulaş ilçesinin doğusunda  ilçe merkezine 8 km. mesafede bulunan  köyümüzün doğusunda Bahtiyar ve Ovacık köyleri, güneydoğusunda Karaşar köyü, Batısında Ulaş ilçesi bulunmaktadır. Demircilik köyünün Aşağıdemircilik adında bir mezrası bulunmaktadır. Demircilik köyünün üst kısmında tarihi çağlara ait izleri taşıyan kayalıklar ve mağaralar bulunmaktadır.köyün kuruluşu takriben 18. yıllara dayanmaktadır anlatılan rivayete göre  eskide dersim yöresinde toprakların büyük kısmı ağaların elindeymiş ve köylüler ağaların yanında çalışırlarmış veya tarlaları icar alarak yaşamını sürdürürlermiş bizim  büyük dedelerimizde diğer köylüler gibi ekinlerin biçtikten sonra  ağaların gelip hasatı bölmesini beklemişler fakat o yıl ağa geç gelmiş ve  bu yüzden ağalarla büyük dedelerimiz tartışmışlar  büyük dedelerimizden biri  ağayı vurmuş ve dağa çıkmış  ve birkaç gün sonra ağanın adamları gelmeden  üç kardeş  bir gece yarısı köyün den çocuklarını alarak  bu günkü köyün olduğu yere gelmiş ve konaklamışlar  ali(alkız) murteza (murkuz) ve gülabi  (gulkuz )

     Köyün yeri dar olması sonucu kardeşlerden murteza aşağı köyün bulunduğu yere  göçerek orada yaşamış                                               

TUNCELİ PÜLÜMÜR KARADEVRENT BOZAĞA KÖYÜ

     Büyük dedelerimiz aslen Tunceli  Pülümür KARADEVRENET  BOZAĞA denilen yerden göç ettikleri söylenmektedir  dilimiz ZAZA ca dır köylülerimiz 1970 yılına kadar köyümüzde zazaca konoşulur zazaca ibadet edilir zazaca eğlenilirdi  aşiretimiz DEMAN  aşiretidir     göç ettikleri  köyde  ÇAREKAN AŞİRETİ çoğunluktadır köylülerimiz sonradan deman aşiretine katılmış olabilirler  yüz yıllar önce gelmelerine karşın  dersim yöresinin geleneğinden göreneginden hiç ödün verilmemiştir aynen devam edilmiştir  dersim yöresinin yemek kültürünü  getirirken Sivas yöresinin de yemek kültürünü benimsemişler  soy adı kanunu çıktıktan sonra akrabalar değişik soyadı alarak soy adını degiştirselerde  çoğunluğu akrabalar (Kılıç . Doğan . Kaya . Arslan . Uluhan . Karakaş .Karagöz . Erdoğmuş . Yıldız .Yıldırım . Altuhan . Hasgül . Uludağ . Karahan)

     Altunhan Uludağ ve uluhanlar sonradan köye gelmişler uluhanlarla Uludağlar amca çocukları bizim de rayberimiz ve pirimiz dir

     Çeşitli mesleklerde çok sayıda memuru bulunmaktadır. Marmara Ün. Fen Edeb. Fak. Öğretim Görevlisi Doç. Dr. Veysel Kılıç bu köyümüzden doğmuştur. Prof.Dr. Yusuf ULUDAĞ ortadoğu teknik ünüversitesinde öğretim görevlisidir.  Cemal ARSLAN halen savcı olarak görev yapmaktadır.

     Demircilik köyünün ilkokulu 1962 yılında açılmıştır.ilk mezunlarını 1963 yılında vermiştir köyün ilk öğretmeni ramazan aşçı giresunlu  Demircilik köyüne elektrik 1992 yılında getirilmiştir. Demircilik köyünde Telefon yoktur. Köyde büyük oranda göç olayı vardır. Köy halkının büyük çoğunluğu İstanbul’a göçmüşlerdir. Demircilik köyünün yol, su ve elektrik, telefon sorunu bulunmaktadır. Bahtiyar köyü suyu, Demircilik köyünden geçmektedir. Köyde meşelik alan bulunmaktadır. Eski yıllarda cirit oynanır ve at yarışları yapılırmış köyün yemekleri  şir (babuko)

     Katıklı çorba(ayranlı ) bulğur çorbası hamur çormacı  herle çorbası(un çorbası) pastıkanlı çorba

     Madımak çorbası hamur  köftesi  sulu ve yoğurtlu tere yağlı köfte

     Demircilik köyünde sırasıyla muhtarlık 1-Rıza ALTUNHAN 2.Mahmut ALTUNHAN 3. Ali KILIÇ 4- Süleyman DOĞAN 5- Hüseyin KAYA 6-Rıza KARAKAŞ  7- Ali Rıza ARSLAN 8- Rıza Yıldırım 9. Doğan KARAKAŞ 10.Bayram ARSLAN

     Köy halkının geçim kaynağı tarım ve hayvancılıktır. Köydeki tarım ve hayvancılık yeterli teşvik ve destekle daha da ileri bir seviyeye ulaştırılabilir. Bu köyümüzde de göç olayı özellikle 1960 yılında başlamış, yıllara göre sayısı daha da artmıştır. Köy halkının büyük bir kısmı bir çok büyük şehre giderek yerleşmişlerdir.

     Demircilik köyünün kültürü Zaza Kültürüdür..

     Sivas iline 45 km, Ulaş ilçesine 8 km uzaklıktadır.

     Köyün iklimi, karasal iklimi etki alanı içerisindedir.

     Demircilik köyünün ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır.

     Köyde, ilköğretim okulu vardır ancak konaga çevrilmiştir. Köyün içme suyu şebekesi vardır ancak yeterli degildir  kanalizasyon şebekesi yoktur. PTTşubesi  yoktur. Sağlık ocağı ve sağlık evi yoktur. Köye ulaşımı sağlayan yol toprak olup köyde elektrik ve sabit telefonvardır.

     Köyün kullanılmayan okulu, proje kapsamında restore edilerek, ortak ev olarak kullanılması amacıyla inşaatına başlanmış olup 05 Temmuz 2008 tarihinde açılmıştır. Köy evinin amacı; köylülerin, herkesin ortak evi olacak ve gençlerin çocuklar için köyün-kültürün bağını kuracak, adeta köye gitmek için bir sebep olacak olan bir çalışmadır.Köy nufusunun yoğun olarak yaşadıgı istanbulda  köylülerin birbirleriyle görüşebilmeleri ve gençlerin kaynaşmaları için  2005 yılında  yardımlaşma ve dayanışma dernegi kurulmuştur dernek  köylülerin tanışması ve kaynaşması için  her yıl çeşitli etkinlikler yapmaktadır örnğin dayanışma geceleri piknikler bayramlaşma yemekleri vb etkinlikleri her yıl yapmaktadır