DEMİRCİLİK KÖYÜ Demircilik köyü Ulaş ilçesinin doğusunda ilçe merkezine 8 km. mesafede bulunan köyümüzün doğusunda Bahtiyar ve Ovacık köyleri, güneydoğusunda Karaşar köyü, Batısında Ulaş ilçesi bulunmaktadır. Demircilik köyünün Aşağıdemircilik adında bir mezrası bulunmaktadır. Demircilik köyünün üst kısmında tarihi çağlara ait izleri taşıyan kayalıklar ve mağaralar bulunmaktadır.köyün kuruluşu takriben 18. yıllara dayanmaktadır anlatılan rivayete göre eskide dersim yöresinde toprakların büyük kısmı ağaların elindeymiş ve köylüler ağaların yanında çalışırlarmış veya tarlaları icar alarak yaşamını sürdürürlermiş bizim büyük dedelerimizde diğer köylüler gibi ekinlerin biçtikten sonra ağaların gelip hasatı bölmesini beklemişler fakat o yıl ağa geç gelmiş ve bu yüzden ağalarla büyük dedelerimiz tartışmışlar büyük dedelerimizden biri ağayı vurmuş ve dağa çıkmış ve birkaç gün sonra ağanın adamları gelmeden üç kardeş bir gece yarısı köyün den çocuklarını alarak bu günkü köyün olduğu yere gelmiş ve konaklamışlar ali(alkız) murteza (murkuz) ve gülabi (gulkuz ) Köyün yeri dar olması sonucu kardeşlerden murteza aşağı köyün bulunduğu yere göçerek orada yaşamış TUNCELİ PÜLÜMÜR KARADEVRENT BOZAĞA KÖYÜ Büyük dedelerimiz aslen Tunceli Pülümür KARADEVRENET BOZAĞA denilen yerden göç ettikleri söylenmektedir dilimiz ZAZA ca dır köylülerimiz 1970 yılına kadar köyümüzde zazaca konoşulur zazaca ibadet edilir zazaca eğlenilirdi aşiretimiz DEMAN aşiretidir göç ettikleri köyde ÇAREKAN AŞİRETİ çoğunluktadır köylülerimiz sonradan deman aşiretine katılmış olabilirler yüz yıllar önce gelmelerine karşın dersim yöresinin geleneğinden göreneginden hiç ödün verilmemiştir aynen devam edilmiştir dersim yöresinin yemek kültürünü getirirken Sivas yöresinin de yemek kültürünü benimsemişler soy adı kanunu çıktıktan sonra akrabalar değişik soyadı alarak soy adını degiştirselerde çoğunluğu akrabalar (Kılıç . Doğan . Kaya . Arslan . Uluhan . Karakaş .Karagöz . Erdoğmuş . Yıldız .Yıldırım . Altuhan . Hasgül . Uludağ . Karahan) Altunhan Uludağ ve uluhanlar sonradan köye gelmişler uluhanlarla Uludağlar amca çocukları bizim de rayberimiz ve pirimiz dir Çeşitli mesleklerde çok sayıda memuru bulunmaktadır. Marmara Ün. Fen Edeb. Fak. Öğretim Görevlisi Doç. Dr. Veysel Kılıç bu köyümüzden doğmuştur. Prof.Dr. Yusuf ULUDAĞ ortadoğu teknik ünüversitesinde öğretim görevlisidir. Cemal ARSLAN halen savcı olarak görev yapmaktadır. Demircilik köyünün ilkokulu 1962 yılında açılmıştır.ilk mezunlarını 1963 yılında vermiştir köyün ilk öğretmeni ramazan aşçı giresunlu Demircilik köyüne elektrik 1992 yılında getirilmiştir. Demircilik köyünde Telefon yoktur. Köyde büyük oranda göç olayı vardır. Köy halkının büyük çoğunluğu İstanbul’a göçmüşlerdir. Demircilik köyünün yol, su ve elektrik, telefon sorunu bulunmaktadır. Bahtiyar köyü suyu, Demircilik köyünden geçmektedir. Köyde meşelik alan bulunmaktadır. Eski yıllarda cirit oynanır ve at yarışları yapılırmış köyün yemekleri şir (babuko) Katıklı çorba(ayranlı ) bulğur çorbası hamur çormacı herle çorbası(un çorbası) pastıkanlı çorba Madımak çorbası hamur köftesi sulu ve yoğurtlu tere yağlı köfte Demircilik köyünde sırasıyla muhtarlık 1-Rıza ALTUNHAN 2.Mahmut ALTUNHAN 3. Ali KILIÇ 4- Süleyman DOĞAN 5- Hüseyin KAYA 6-Rıza KARAKAŞ 7- Ali Rıza ARSLAN 8- Rıza Yıldırım 9. Doğan KARAKAŞ 10.Bayram ARSLAN Köy halkının geçim kaynağı tarım ve hayvancılıktır. Köydeki tarım ve hayvancılık yeterli teşvik ve destekle daha da ileri bir seviyeye ulaştırılabilir. Bu köyümüzde de göç olayı özellikle 1960 yılında başlamış, yıllara göre sayısı daha da artmıştır. Köy halkının büyük bir kısmı bir çok büyük şehre giderek yerleşmişlerdir. Demircilik köyünün kültürü Zaza Kültürüdür.. Sivas iline 45 km, Ulaş ilçesine 8 km uzaklıktadır. Köyün iklimi, karasal iklimi etki alanı içerisindedir. Demircilik köyünün ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır. Köyde, ilköğretim okulu vardır ancak konaga çevrilmiştir. Köyün içme suyu şebekesi vardır ancak yeterli degildir kanalizasyon şebekesi yoktur. PTTşubesi yoktur. Sağlık ocağı ve sağlık evi yoktur. Köye ulaşımı sağlayan yol toprak olup köyde elektrik ve sabit telefonvardır. Köyün kullanılmayan okulu, proje kapsamında restore edilerek, ortak ev olarak kullanılması amacıyla inşaatına başlanmış olup 05 Temmuz 2008 tarihinde açılmıştır. Köy evinin amacı; köylülerin, herkesin ortak evi olacak ve gençlerin çocuklar için köyün-kültürün bağını kuracak, adeta köye gitmek için bir sebep olacak olan bir çalışmadır.Köy nufusunun yoğun olarak yaşadıgı istanbulda köylülerin birbirleriyle görüşebilmeleri ve gençlerin kaynaşmaları için 2005 yılında yardımlaşma ve dayanışma dernegi kurulmuştur dernek köylülerin tanışması ve kaynaşması için her yıl çeşitli etkinlikler yapmaktadır örnğin dayanışma geceleri piknikler bayramlaşma yemekleri vb etkinlikleri her yıl yapmaktadır
|